Amerika camperreis deel 4 - Yellowstone National Park

Woensdag 10 september 2014

We verlaten Colter Bay Village, rijden naar het noorden en verlaten ook ongemerkt het Grand Teton National Park. Via de 'John D. Rockefeller, jr Memorial Parkway' staan we vrij plotseling bij de ingang van Yellowstone. Op vertoon van de jaarpas en rijbewijs krijgen we een kaart van het park, een Yellowstone Fall krantje, en kunnen we weer verder rijden. Plots rijden we gewoon langs een ree in de berm. Staat daar gewoon. Ik hoop dat ie daar is blijven staan, want we rijden vooraan in de file met dus een hoop wagens achter ons. Als ie ineens oversteekt is het gebeurt...

Lewis River

Als er ergens al wat auto's staan is er meestal wel wat moois te zien. Snel de turnout ingedraaid met onze lange camper. Rechts naast ons stroomt de Lewis River door een kloof die verderop weer wat breder wordt. Een prachtig uitzicht over de rivier die zich een weg kronkelt door de bossen waar de herfst op deze hoogte van goed over 2000 meter in begin september zijn intrede al heeft gedaan.

Lewis Falls

Een paar mijl verderop "moeten" we stoppen voor de Lewis Falls. De Lewis River gaat hier onder de weg door en iets naar achteren ontdekken we een aardige waterval waar ook in dit jaargetijde nog behoorlijk wat water door heen stroomt. Een klein paadje voert omhoog tot naast de waterval. De herfst laat zich hier ook al zien door de talloze paddestoelen langs het pad.
In Grant Village bezoeken we het Visitors Center en nemen we folders mee van een aantal hoogtepunten in het park.

De warmwaterbronnen bij West Thumb

De folder van West Thump toont ons dat we daar ook moeten stoppen en een wandeling moeten maken rondom het West Thump Geyser Basin. Bij de parkeerplaats al maken we kennis met het "echte" Yellowstone: uit een modderpoel met een hekje er om heen komen de bellen omhoog geborreld en wordt de aanwezigheid van de poel verraden door de wolken stoom die voortdurend opstijgen. Maar voor het echte werk moet je een kleine wandeling over hebben. Prachtig aangelegde paden op vlonders lopen tussen de talloze poelen door met op de achtergrond het uitgestrekte Yellowstone Lake. Sommige poelen borrelen dat het een lieve lust is. Anderen vallen op door de bijzondere kleuren langs de randen. Hier en daar kan je diep onder water kijken en zie je de rotswanden in een peilloze diepte verdwijnen. De overal opstijgende stoom en hier en daar grillig gevormde dode bomen creëren een surrealistisch landschap. Prachtig. Onze eerste kennismakingen met Yellowstone tonen maar weer eens aan dat je het echt zelf moet zien, horen en ruiken!
We rijden door naar het Fishing Bridge RV Park waar wederom blijkt dat we zonder reservering een probleem gehad zouden hebben.

Donderdag 11 september 2014

Het heeft vanacht behoorlijk geregend en 's morgens vroeg blijkt daar ook nog wat sneeuw overheen te zijn gegaan. Er ligt wat wit op de bomen en het is behoorlijk koud. We hebben de kachel aangehouden op 60 graden (Fahrenheit ;-) en ook de warmwatervoorziening hebben we maar aan laten staan in de hoop dat er geen leidingen bevriezen. En het hééft gevroren. Alle regendruppels zitten vast op onze camper, maar alles lijkt het overleeft te hebben.

Bizons aan de andere kant van Yellowstone River

Vandaag gaan we de noordelijke loop van Yellowstone doen. Direct over de Fishing Bridge slaan we rechtsaf richting Canyon Village. We zijn nauwelijks de hoek om of, netjes rechts houdend, komt ons aan de overzijde een bizon tegemoet gesjokt. Alarmlichten aan, heel rustig doorrijden en ondertussen natuurlijk filmen. De weg slingert tussen de besneeuwde bomen door even later gevolgd door een weidse blik over besneeuwde vlaktes die worden doorsneden door de Yelowstone River. Aan de andere kant van de rivier zien we weer bizons lopen. Dat komt goed uit, vlakbij de parkeerplaats van de Mud Vulcano. Eerst de bizons filmen, voordat ze in de verte verdwijnen. Dan naar de modderpoelen. Wederom prachtig aangelegde paden tussen de borrelende en sputterende heetwater- en modderpoelen.

Dragons Mouth Spring

Overal stijgen rookpluimen op tussen de verspreid staande besneeuwde bomen. Mooiste "attractie" is hier de "Dragons Mouth Spring", een grotopening waar iedere keer met een donker gebrom uit de onderwereld een pluim stoom naar buiten wordt geblazen.

Grand Canyon of the Yellowstone

De Grand Canyon of the Yellowstone doet zijn naam zondermeer eer aan. Over de South Rim Drive gaan we eerst naar Uncle Tom's Point vanwaar je schuin naar links een schitterend uitzicht hebt op de Upper Falls.
Terwijl we daar een kleine wandeling maken komen we ineens oog in oog te staan met een aantal mule deers. Hoewel ze op afstand blijven zijn ze kennelijk niet heel erg schuw. Een prachtig gezicht tussen de besneeuwde bomen. Voor het eerst horen we ook een soort gepiep waarmee een achtergebleven jong aan zijn moeder vraagt waarom ze er zonder hem vandoor is gegaan. Enigszins in paniek loopt het jong even later zelfs tussen de mensen door.

Mule deer, jonkie

Artist Point is aan het einde van de South Rim Drive, een naam die niet voor niets is gekozen. Vanaf hier heb je een overweldigende aanblik door de Canyon met in de verte de Upper Falls. De besneeuwde bomen maken het allemaal extra speciaal. Met de camper terug en de brug over slaan we verderop rechtsaf de North Rim Drive op. Bij Lookout Point kijken we nu vanaf de andere kant in de kloof. Rechts de grote waterval, links een prachtig doorkijkje in de Canyon. Als we goed kijken zien we daar heel in de verte mensen op een klein plateau wat Artist Point moet zijn. Fantastisch, wat een aanblik.

Upper Falls of the Yellowstone River vanaf Artist Point

Terug op de hoofdweg riching Tower-Roosevelt moeten we over de Dunraven Pass op 2700 meter hoogte. Het zicht wordt steeds slechter en even later begint het ook zachtjes te sneeuwen. Van de hoge bergtoppen in de omgeving is dus helaas niet veel te zien. In Tower-Roosevelt gooien we de bezinetank maar weer eens vol (zuipt lekker, rijdt 1 op 4) waarna we de langzame afdaling beginnen naar Mammoth Hot Springs. Met dat we lager komen houdt het op met sneeuwen en begint zowaar ook de lucht weer wat te breken. In Mammoth Hot Springs lukt het pas op de derde parkeerplaats om ruimte te vinden voor onze lange camper. Vandaar kunnen we een mooie wandeling maken over, langs, tussen de kalkterassen door. Het kalkhoudende water komt ook hier omhoog geborreld, vaak gepaard gaand met een hoop stoom en bij het naar beneden stromen van de berghelling worden richeltjes gevormd waarmee de kalkterrassen ontstaan. Een prachtig schouwspel waarbij de zon inmiddels regelmatig de stoompluimen verandert in oogverblindend witte wolken.

De kalkterrassen van Mammoth Hot Springs

Norris Geyser Basin

Op naar Norris en zijn Geyser Basin. Als je denkt dat je niet nog meer moois aan kan op een dag dan heb je pech. Geweldige wandelpaden op houten vlonders lopen door het bos en over de vlaktes tussen allerlei heetwaterpoelen en verschillende geisers. Hier is helemaal duidelijk hoezeer de stoomwolken gevuld zijn met zwavelgas (rotte eieren). We lopen langs een Ranger die uitlegt hoe het allemaal zover heeft kunnen komen. De theorie is mooi maar je moet het ervaren. Uitkijkend over de vlakte zie je overal witte pluimen opstijgen en kan je niet anders dan je beseffen dat je in Yellowstone op een heel bijzondere plaats bent op aarde.

In Lake Village gaan we nog even wat eten in de enorme houten lodge. Aan de overzijde van Yellowstone Lake kleuren de besneeuwde bergtoppen rood onder de inmiddels bijna wolkenloze hemel. Het belooft een heel koud nacht te worden. 

Zonsondergang over Yellowstone Lake

In de camper de kachel aan op 65 graden Fahrenheit (18C), de boiler aanhouden en de kraan laten druppen in de gootsteen...

Vrijdag 12 september 2014

Witte bizons

En koud was het, maar alles lijkt het te hebben overleeft.
Bij ons nu geen wit in de bomen, maar wel een heldere hemel. Als we de camping afrijden zien we aan de overkant tussen de bomen al een mule deer staan. De dag begint goed, op naar Old Faithfull. In de Hayden Valley worden we weer eens tegen gehouden door een stel bizons (ja het went, maar het blijft leuk). Er is hier toch sprake van witte aanslag op de bomen en ook de bisons hebben witte uitslag. Het water van de Yellowstone River is nu zelfs warmer dan de lucht en overal stijgt de damp op vanaf het water, een spectaculair gezicht.
Via Canyon Village en Norris rijden we richting Old Faithfull. Prachtige vergezichten met de strak blauwe lucht weerspiegeld in het water van de rivieren, de groene dennen met een wit laagje overdekt en dan ook nog de witte wolken stoom die overal uit het landschap opstijgen.

De stoom bevriest op de omliggende bomen

Vlak voorbij Norris komt een grote wolk stoom over de weg geblazen en ruiken we de zwavel. Tussen de aangevroren bomen door komt de zon door de stoom heen in een oogverblindend hemels wit en even verdwijnt de blauwe hemel achter het witte gordijn.

Old Faithfull is de naam van het wereldberoemde fenomeen dat met een redelijke nauwkeurigheid van eens per 90 minuten (+/- 10 minuten) verandert van een rookpluimpje in een spuitende geiser. In een grote halve cirkel er om heen zijn banken opgesteld. Binnen in het Visitors Center staan borden met de verwachte volgende spuittijd. Zo'n kwartier voor spuittijd beginnen de banken zich te vullen en kan het circus beginnen. Vlak voor aanvang neemt de geiser gas terug en laat nog nauwelijks iets van zich zien. Dan komen de waterkolommen en spuit het kokende water tot grote hoogte in de lucht. Een grote witte kolom van stoom stijgt op en wordt uiteengerukt door de wind. Er bestaan grote en kleine voorstellingen, zonder garanties. Achter de geiser ligt een heuvel en als je de voorstelling nogmaals wilt zien kan je de verwachte anderhalf uur wachttijd (check de volgende aanvangstijd op de borden) overbruggen door hier naar boven te lopen en een comfortabele zitplaats te reserveren op bijvoorbeeld een omgevallen boom. Voor de tweede voorstelling heb je dan een prachtig uitzicht van boven af.

Voostelling van Old Faithfull

Old Faithfull Inn

Het decor op de achtergrond wordt nu gevormd door de Old Faithfull Inn. Een geweldig en geweldig groot en hoog geheel houten gebouw wat je zeker van binnen moet zien. Een enorme stenen zuil vormt de schoorsteen van de openhaard. Verder zijn er natuurlijk de nodige souvenirswinkels en zolang je maar niet iets echts gezonds wil eten is hier van alles te krijgen.
In het gebied rondom de Old Faithfull geiser zijn verder de nodige paden aangelegd tussen de overige heetwaterpoelen en "geisertjes". Natuurlijk. Het is een soort van circus. Maar om Old Faithfull af te doen als "Just Fun" gaat toch voorbij aan de geweldige natuur die hier aan ons wordt gepresenteerd en die bovendien ook nog eens in hapklare regelmatige brokken aan ons wordt voorgeschoteld.
We moeten via dezelfde route terugrijden omdat het traject Old Faithfull - West Thumb is afgesloten. We rijden weer over de goudbruine hoogvlaktes, langs stroomversnellingen, watervallen en witte stoombronnen. We zien weer verschillende bisons, dichtbij (file) en veraf. In de verte liggen weer de prachtige met verse sneeuw bedekte hoge bergtoppen. 

Twee dagen. Het is te doen en de korte tijd hier doorgebracht levert een erfenis van levenslange herinneringen aan een fantastisch stuk natuur, door de Amerikanen in bescherming genomen in Yellowstone National Park.

Zaterdag 14 september 2014

Kuddes met bizons in de Lamar Valley

We zijn van plan vandaag Yellowstone te verlaten via de Northeast Entrance. Het is schitterend helder weer en we kunnen nu genieten van de vergezichten waar we de vorige keer over de Dunrave Pass in de mist reden. We zien nu werkelijk overal bizons lopen en het valt nu niet mee op de vele pullouts een plekje te vinden voor onze lange camper. Voordat we bij Tower-Roosevelt aankomen is er nog een prachtige gezicht over de Canyon of the Yellowstone River. Ook hier een geweldige kloof die we de vorige keer volkomen gemist hebben.

Pronghorn

Een gedenkwaardig afscheid aan Yellowstone begint pas nadat we zijn afgeslagen naar de Northeast Entrance en door de Lamar Valley rijden. Een grote vallei aan weerszijden omgeven door bergen. De vlakte wordt bevolkt door meerdere kuddes met bizons. Plotseling zien we in het golvende landschap links van ons een pronghorn, een soort Noordamerikaanse antilope. We duiken met de camper aan de overzijde van de weg bijna de berm in en rennen achter een heuveltje langs, uit het zicht van de pronghorn, in zijn richting. We kunnen nog wat dichterbij komen en door de telelens zien we nu duidelijk het twee kleuren bruin gestreepte lijf en de lange smalle hoorns. Een amerikaans echtpaar vertelt ons dat er achter de volgende heuvel nog veel meer pronghorns te zien zijn en bovendien dat zij tien minuten geleden getuigen waren van twee wolven die de jacht hadden ingezet op een pronghorn. Wauw. De wolven zijn natuurlijk al lang verdwenen, maar als we voorzichtig ons hoofd uitsteken boven de heuvel zien we inderdaad beneden ons nog eens vijf pronghorns aan het grazen. Met enige regelmaat kijken ze op om te zien of de kust nog veilig is. Heel in de verte zien we op een heuvelrug nog een aantal van deze mooie beesten staan.
Met het geweldige gevoel zelfs ook de pronghorn gezien te hebben verlaten we Yellowstone National Park, maar nog niet de Rocky Mountains.

Uitzicht vanaf de Beartooth All-American Road

We hadden wel gezien dat de Highway 212 East werd afgeraden voor voertuigen boven de 40 foot, maar nu wordt pas duidelijk waarom. We steken een enorme bergkam over via flinke haarspeldbochten. We komen nu zo hoog dat er ook geen bomen meer groeien en bovendien ligt hier ook nog aardig wat sneeuw. Een geweldige scenic route, deze Beartooth All-American Road. Dat het echt hoog is blijkt bij het passeren van een bord op het hoogste punt van de pas: 10940 foot, iets meer dan 3300 meter! Ik geloof niet ooit zo hoog gereden te hebben met een auto.
We laten het geweldig uitgezicht op de omhoog kronkelende weg met in de verte de majestueuze besneeuwde bergtoppen achter ons en storten ons in de afdaling. Onderweg passeren we het bord dat aangeeft dat we nu de staat van Montana inrijden. Na nog eens 432 bochten begint het langzaam aan vlakker te worden. Geen bizons meer maar grasvlaktes met koeien en paarden, precies zoals we ons Montana voorstellen. 
Het boodschappen doen is er vandaag een beetje bij in geschoten. In Billings gaan we lekker uit eten bij een Mexicaan voordat we ons plaatsje opzoeken op de camping.

Ga naar deel 1 - Van San Francisco via Sacramento en Reno naar Elko
Ga naar deel 5 - Billings en Sheridan