Amerika camperreis deel 4 - Yellowstone National Park

Woensdag 10 september 2014

We verlaten Colter Bay Village, rijden naar het noorden en verlaten ook ongemerkt het Grand Teton National Park. Via de 'John D. Rockefeller, jr Memorial Parkway' staan we vrij plotseling bij de ingang van Yellowstone. Op vertoon van de jaarpas en rijbewijs krijgen we een kaart van het park, een Yellowstone Fall krantje, en kunnen we weer verder rijden. Plots rijden we gewoon langs een ree in de berm. Staat daar gewoon. Ik hoop dat ie daar is blijven staan, want we rijden vooraan in de file met dus een hoop wagens achter ons. Als ie ineens oversteekt is het gebeurt...

Lewis River

Als er ergens al wat auto's staan is er meestal wel wat moois te zien. Snel de turnout ingedraaid met onze lange camper. Rechts naast ons stroomt de Lewis River door een kloof die verderop weer wat breder wordt. Een prachtig uitzicht over de rivier die zich een weg kronkelt door de bossen waar de herfst op deze hoogte van goed over 2000 meter in begin september zijn intrede al heeft gedaan.

Lewis Falls

Een paar mijl verderop "moeten" we stoppen voor de Lewis Falls. De Lewis River gaat hier onder de weg door en iets naar achteren ontdekken we een aardige waterval waar ook in dit jaargetijde nog behoorlijk wat water door heen stroomt. Een klein paadje voert omhoog tot naast de waterval. De herfst laat zich hier ook al zien door de talloze paddestoelen langs het pad.
In Grant Village bezoeken we het Visitors Center en nemen we folders mee van een aantal hoogtepunten in het park.

De warmwaterbronnen bij West Thumb

De folder van West Thump toont ons dat we daar ook moeten stoppen en een wandeling moeten maken rondom het West Thump Geyser Basin. Bij de parkeerplaats al maken we kennis met het "echte" Yellowstone: uit een modderpoel met een hekje er om heen komen de bellen omhoog geborreld en wordt de aanwezigheid van de poel verraden door de wolken stoom die voortdurend opstijgen. Maar voor het echte werk moet je een kleine wandeling over hebben. Prachtig aangelegde paden op vlonders lopen tussen de talloze poelen door met op de achtergrond het uitgestrekte Yellowstone Lake. Sommige poelen borrelen dat het een lieve lust is. Anderen vallen op door de bijzondere kleuren langs de randen. Hier en daar kan je diep onder water kijken en zie je de rotswanden in een peilloze diepte verdwijnen. De overal opstijgende stoom en hier en daar grillig gevormde dode bomen creëren een surrealistisch landschap. Prachtig. Onze eerste kennismakingen met Yellowstone tonen maar weer eens aan dat je het echt zelf moet zien, horen en ruiken!
We rijden door naar het Fishing Bridge RV Park waar wederom blijkt dat we zonder reservering een probleem gehad zouden hebben.

Donderdag 11 september 2014

Het heeft vanacht behoorlijk geregend en 's morgens vroeg blijkt daar ook nog wat sneeuw overheen te zijn gegaan. Er ligt wat wit op de bomen en het is behoorlijk koud. We hebben de kachel aangehouden op 60 graden (Fahrenheit ;-) en ook de warmwatervoorziening hebben we maar aan laten staan in de hoop dat er geen leidingen bevriezen. En het hééft gevroren. Alle regendruppels zitten vast op onze camper, maar alles lijkt het overleeft te hebben.

Bizons aan de andere kant van Yellowstone River

Vandaag gaan we de noordelijke loop van Yellowstone doen. Direct over de Fishing Bridge slaan we rechtsaf richting Canyon Village. We zijn nauwelijks de hoek om of, netjes rechts houdend, komt ons aan de overzijde een bizon tegemoet gesjokt. Alarmlichten aan, heel rustig doorrijden en ondertussen natuurlijk filmen. De weg slingert tussen de besneeuwde bomen door even later gevolgd door een weidse blik over besneeuwde vlaktes die worden doorsneden door de Yelowstone River. Aan de andere kant van de rivier zien we weer bizons lopen. Dat komt goed uit, vlakbij de parkeerplaats van de Mud Vulcano. Eerst de bizons filmen, voordat ze in de verte verdwijnen. Dan naar de modderpoelen. Wederom prachtig aangelegde paden tussen de borrelende en sputterende heetwater- en modderpoelen.

Dragons Mouth Spring

Overal stijgen rookpluimen op tussen de verspreid staande besneeuwde bomen. Mooiste "attractie" is hier de "Dragons Mouth Spring", een grotopening waar iedere keer met een donker gebrom uit de onderwereld een pluim stoom naar buiten wordt geblazen.

Grand Canyon of the Yellowstone

De Grand Canyon of the Yellowstone doet zijn naam zondermeer eer aan. Over de South Rim Drive gaan we eerst naar Uncle Tom's Point vanwaar je schuin naar links een schitterend uitzicht hebt op de Upper Falls.
Terwijl we daar een kleine wandeling maken komen we ineens oog in oog te staan met een aantal mule deers. Hoewel ze op afstand blijven zijn ze kennelijk niet heel erg schuw. Een prachtig gezicht tussen de besneeuwde bomen. Voor het eerst horen we ook een soort gepiep waarmee een achtergebleven jong aan zijn moeder vraagt waarom ze er zonder hem vandoor is gegaan. Enigszins in paniek loopt het jong even later zelfs tussen de mensen door.

Mule deer, jonkie

Artist Point is aan het einde van de South Rim Drive, een naam die niet voor niets is gekozen. Vanaf hier heb je een overweldigende aanblik door de Canyon met in de verte de Upper Falls. De besneeuwde bomen maken het allemaal extra speciaal. Met de camper terug en de brug over slaan we verderop rechtsaf de North Rim Drive op. Bij Lookout Point kijken we nu vanaf de andere kant in de kloof. Rechts de grote waterval, links een prachtig doorkijkje in de Canyon. Als we goed kijken zien we daar heel in de verte mensen op een klein plateau wat Artist Point moet zijn. Fantastisch, wat een aanblik.

Upper Falls of the Yellowstone River vanaf Artist Point

Terug op de hoofdweg riching Tower-Roosevelt moeten we over de Dunraven Pass op 2700 meter hoogte. Het zicht wordt steeds slechter en even later begint het ook zachtjes te sneeuwen. Van de hoge bergtoppen in de omgeving is dus helaas niet veel te zien. In Tower-Roosevelt gooien we de bezinetank maar weer eens vol (zuipt lekker, rijdt 1 op 4) waarna we de langzame afdaling beginnen naar Mammoth Hot Springs. Met dat we lager komen houdt het op met sneeuwen en begint zowaar ook de lucht weer wat te breken. In Mammoth Hot Springs lukt het pas op de derde parkeerplaats om ruimte te vinden voor onze lange camper. Vandaar kunnen we een mooie wandeling maken over, langs, tussen de kalkterassen door. Het kalkhoudende water komt ook hier omhoog geborreld, vaak gepaard gaand met een hoop stoom en bij het naar beneden stromen van de berghelling worden richeltjes gevormd waarmee de kalkterrassen ontstaan. Een prachtig schouwspel waarbij de zon inmiddels regelmatig de stoompluimen verandert in oogverblindend witte wolken.

De kalkterrassen van Mammoth Hot Springs

Norris Geyser Basin

Op naar Norris en zijn Geyser Basin. Als je denkt dat je niet nog meer moois aan kan op een dag dan heb je pech. Geweldige wandelpaden op houten vlonders lopen door het bos en over de vlaktes tussen allerlei heetwaterpoelen en verschillende geisers. Hier is helemaal duidelijk hoezeer de stoomwolken gevuld zijn met zwavelgas (rotte eieren). We lopen langs een Ranger die uitlegt hoe het allemaal zover heeft kunnen komen. De theorie is mooi maar je moet het ervaren. Uitkijkend over de vlakte zie je overal witte pluimen opstijgen en kan je niet anders dan je beseffen dat je in Yellowstone op een heel bijzondere plaats bent op aarde.

In Lake Village gaan we nog even wat eten in de enorme houten lodge. Aan de overzijde van Yellowstone Lake kleuren de besneeuwde bergtoppen rood onder de inmiddels bijna wolkenloze hemel. Het belooft een heel koud nacht te worden. 

Zonsondergang over Yellowstone Lake

In de camper de kachel aan op 65 graden Fahrenheit (18C), de boiler aanhouden en de kraan laten druppen in de gootsteen...

Vrijdag 12 september 2014

Witte bizons

En koud was het, maar alles lijkt het te hebben overleeft.
Bij ons nu geen wit in de bomen, maar wel een heldere hemel. Als we de camping afrijden zien we aan de overkant tussen de bomen al een mule deer staan. De dag begint goed, op naar Old Faithfull. In de Hayden Valley worden we weer eens tegen gehouden door een stel bizons (ja het went, maar het blijft leuk). Er is hier toch sprake van witte aanslag op de bomen en ook de bisons hebben witte uitslag. Het water van de Yellowstone River is nu zelfs warmer dan de lucht en overal stijgt de damp op vanaf het water, een spectaculair gezicht.
Via Canyon Village en Norris rijden we richting Old Faithfull. Prachtige vergezichten met de strak blauwe lucht weerspiegeld in het water van de rivieren, de groene dennen met een wit laagje overdekt en dan ook nog de witte wolken stoom die overal uit het landschap opstijgen.

De stoom bevriest op de omliggende bomen

Vlak voorbij Norris komt een grote wolk stoom over de weg geblazen en ruiken we de zwavel. Tussen de aangevroren bomen door komt de zon door de stoom heen in een oogverblindend hemels wit en even verdwijnt de blauwe hemel achter het witte gordijn.

Old Faithfull is de naam van het wereldberoemde fenomeen dat met een redelijke nauwkeurigheid van eens per 90 minuten (+/- 10 minuten) verandert van een rookpluimpje in een spuitende geiser. In een grote halve cirkel er om heen zijn banken opgesteld. Binnen in het Visitors Center staan borden met de verwachte volgende spuittijd. Zo'n kwartier voor spuittijd beginnen de banken zich te vullen en kan het circus beginnen. Vlak voor aanvang neemt de geiser gas terug en laat nog nauwelijks iets van zich zien. Dan komen de waterkolommen en spuit het kokende water tot grote hoogte in de lucht. Een grote witte kolom van stoom stijgt op en wordt uiteengerukt door de wind. Er bestaan grote en kleine voorstellingen, zonder garanties. Achter de geiser ligt een heuvel en als je de voorstelling nogmaals wilt zien kan je de verwachte anderhalf uur wachttijd (check de volgende aanvangstijd op de borden) overbruggen door hier naar boven te lopen en een comfortabele zitplaats te reserveren op bijvoorbeeld een omgevallen boom. Voor de tweede voorstelling heb je dan een prachtig uitzicht van boven af.

Voostelling van Old Faithfull

Old Faithfull Inn

Het decor op de achtergrond wordt nu gevormd door de Old Faithfull Inn. Een geweldig en geweldig groot en hoog geheel houten gebouw wat je zeker van binnen moet zien. Een enorme stenen zuil vormt de schoorsteen van de openhaard. Verder zijn er natuurlijk de nodige souvenirswinkels en zolang je maar niet iets echts gezonds wil eten is hier van alles te krijgen.
In het gebied rondom de Old Faithfull geiser zijn verder de nodige paden aangelegd tussen de overige heetwaterpoelen en "geisertjes". Natuurlijk. Het is een soort van circus. Maar om Old Faithfull af te doen als "Just Fun" gaat toch voorbij aan de geweldige natuur die hier aan ons wordt gepresenteerd en die bovendien ook nog eens in hapklare regelmatige brokken aan ons wordt voorgeschoteld.
We moeten via dezelfde route terugrijden omdat het traject Old Faithfull - West Thumb is afgesloten. We rijden weer over de goudbruine hoogvlaktes, langs stroomversnellingen, watervallen en witte stoombronnen. We zien weer verschillende bisons, dichtbij (file) en veraf. In de verte liggen weer de prachtige met verse sneeuw bedekte hoge bergtoppen. 

Twee dagen. Het is te doen en de korte tijd hier doorgebracht levert een erfenis van levenslange herinneringen aan een fantastisch stuk natuur, door de Amerikanen in bescherming genomen in Yellowstone National Park.

Zaterdag 14 september 2014

Kuddes met bizons in de Lamar Valley

We zijn van plan vandaag Yellowstone te verlaten via de Northeast Entrance. Het is schitterend helder weer en we kunnen nu genieten van de vergezichten waar we de vorige keer over de Dunrave Pass in de mist reden. We zien nu werkelijk overal bizons lopen en het valt nu niet mee op de vele pullouts een plekje te vinden voor onze lange camper. Voordat we bij Tower-Roosevelt aankomen is er nog een prachtige gezicht over de Canyon of the Yellowstone River. Ook hier een geweldige kloof die we de vorige keer volkomen gemist hebben.

Pronghorn

Een gedenkwaardig afscheid aan Yellowstone begint pas nadat we zijn afgeslagen naar de Northeast Entrance en door de Lamar Valley rijden. Een grote vallei aan weerszijden omgeven door bergen. De vlakte wordt bevolkt door meerdere kuddes met bizons. Plotseling zien we in het golvende landschap links van ons een pronghorn, een soort Noordamerikaanse antilope. We duiken met de camper aan de overzijde van de weg bijna de berm in en rennen achter een heuveltje langs, uit het zicht van de pronghorn, in zijn richting. We kunnen nog wat dichterbij komen en door de telelens zien we nu duidelijk het twee kleuren bruin gestreepte lijf en de lange smalle hoorns. Een amerikaans echtpaar vertelt ons dat er achter de volgende heuvel nog veel meer pronghorns te zien zijn en bovendien dat zij tien minuten geleden getuigen waren van twee wolven die de jacht hadden ingezet op een pronghorn. Wauw. De wolven zijn natuurlijk al lang verdwenen, maar als we voorzichtig ons hoofd uitsteken boven de heuvel zien we inderdaad beneden ons nog eens vijf pronghorns aan het grazen. Met enige regelmaat kijken ze op om te zien of de kust nog veilig is. Heel in de verte zien we op een heuvelrug nog een aantal van deze mooie beesten staan.
Met het geweldige gevoel zelfs ook de pronghorn gezien te hebben verlaten we Yellowstone National Park, maar nog niet de Rocky Mountains.

Uitzicht vanaf de Beartooth All-American Road

We hadden wel gezien dat de Highway 212 East werd afgeraden voor voertuigen boven de 40 foot, maar nu wordt pas duidelijk waarom. We steken een enorme bergkam over via flinke haarspeldbochten. We komen nu zo hoog dat er ook geen bomen meer groeien en bovendien ligt hier ook nog aardig wat sneeuw. Een geweldige scenic route, deze Beartooth All-American Road. Dat het echt hoog is blijkt bij het passeren van een bord op het hoogste punt van de pas: 10940 foot, iets meer dan 3300 meter! Ik geloof niet ooit zo hoog gereden te hebben met een auto.
We laten het geweldig uitgezicht op de omhoog kronkelende weg met in de verte de majestueuze besneeuwde bergtoppen achter ons en storten ons in de afdaling. Onderweg passeren we het bord dat aangeeft dat we nu de staat van Montana inrijden. Na nog eens 432 bochten begint het langzaam aan vlakker te worden. Geen bizons meer maar grasvlaktes met koeien en paarden, precies zoals we ons Montana voorstellen. 
Het boodschappen doen is er vandaag een beetje bij in geschoten. In Billings gaan we lekker uit eten bij een Mexicaan voordat we ons plaatsje opzoeken op de camping.

Ga naar deel 1 - Van San Francisco via Sacramento en Reno naar Elko
Ga naar deel 5 - Billings en Sheridan

Amerika camperreis deel 3 - Grand Teton National Park

Grand Teton National Park

Maandag 8 september 2014

Vandaag vanaf de grote vlaktes omringt door lagere bergen in Idaho naar de Rocky Mountains in Wyoming. Het spelletje voor vandaag is: Wie ziet het eerst in de verte de Rockies? We hebben al weer verscheidene hoogvlaktes gehad maar hebben Idaho Falls nog niet eens bereikt als ineens in de verte onmiskenbeer een bergketen zich aftekent tegen de horizon met als duidelijke uitschieter de grillige, puntige vorm van de Grand Teton herself. (Het zal wel vrouwelijk zijn. Teton komt niet van tieten maar schijnt uit het Frans te komen met de betekenis tepel. 't Is maar dat je 't weet). Een beetje rekenen leert ons dat de bergen hemelsbreed nog minstens 100 kilometer van ons verwijderd moeten zijn. We hebben nog wel even te gaan. We nemen de kortste weg over de Teton pas, 2570 meter hoog en aan de andere kant hebben we een mooi uitzicht op het dal van Grand Teton National Park. Eenmaal beneden rijden we door het leuke stadje Jackson Hole en brengen een bezoek aan het Visitors Center.

Visitors Center in Jackson Hole

Kan nooit kwaad wat informatie in te winnen en wat folders mee te nemen. We rijden verder noordwaarts door het dal en genieten nu al van de geweldige aanblik op de bergketen van de Grand Teton. We moeten nog voorbij Jackson Lake en gaan met onze jaarpas door de ingang van het Grand Teton National Park. We hebben twee nachten gereserveerd in het Colter Bay Village RV park. Maar goed dat we een reservering hebben, want het park is vol. Het regent een beetje en we hopen maar dat dit niet het einde betekent van het mooie weer. We kijken in de folders, maken onze plannen voor morgen en gaan bijtijds naar bed.

Dinsdag 9 september 2014

A Grand day for the Grand Teton National Park

Of ook: 

Grand Teton National Park in one Grand day.

's Morgens vroeg over het water van Colters Bay

Het is gelukkig nog steeds prachtig weer en om acht uur rijden we weg van onze kampeerplaats. Eerst maar even naar het water van Colters Bay gereden. De zon schijnt vanuit het oosten over ons heen om de bergketen van de Grand Teton in een prachtige ochtendgloed te zetten. Met de weerspiegeling  in het water van de Colter Bay lijkt het al vast een dag die niet meer stuk kan.
Juist met de zon zo op de bergketen lijkt het ons de juiste route om zo dicht mogelijk bij de bergen en het water te blijven. Dus de route over Teton Park Road. We stoppen nog een paar keer om te genieten van de prachtige aanblik van de ochtendzon op de bergen. De Jackson Lake Dam maakt het ons ineens duidelijk dat Jackson Lake dus een stuwmeer is. 
Bij de North Jenny Lake Junction slaan we rechtsaf. Het tweede gedeelte van deze weg is eenrichting verkeer en we blokkeren prompt de weg voor al onze achterliggers als we in de bossen naast de weg ons eerste hert spotten. (Elk of deer? We weten het nog even niet). 
Na nog een paar mooie uitzichtpunten verlaten we het National Park. We willen naar Teton Village, maar de korte route langs de westzijde van het dal is helaas echt gesloten voor RV's (Recreational Vehicles, ofwel campers). We moeten dus helemaal omrijden via Jackson en dat doen we dus maar. Vanuit Jackson richting Wilson en vlak na de brug over de Snake River afslaan naar het Noorden, richting Teton Village waar we weer gratis kunnen parkeren vlakbij de Aerial Tram.

De kabelbaan vanaf Teton Village

We gaan met de grote kabelbaan naar boven. Vergeet niet uit een van de folders de kortingbon te halen. Scheelt toch 5$ per persoon. Boven op 3185 meter hoogte is het inmiddels een beetje bewolkt en de harde wind maakt het wel erg fris. Het uitzicht is wel aardig richting de Grand Teton en het dal dat nu grotendeels in de schaduw ligt. Je kunt er wandelingen maken van verschilende lengte. Wij beperken ons tot een kleine afdaling in de wetenschap dat we ook weer omhoog moeten. En dat op deze hoogte...
Eenmaal weer beneden rijden we terug naar Jackson waar we in het Visitors Center proberen voor de volgende morgen een horseback ride te boeken. Helaas. In Colter Bay Village is het seizoen voorbij en in Jackson Lake Lodge doen ze het niet voor twee personen. Hopen dat het verderop in de vakantie nog lukt.
Gisteren toen we over de 89 richting het Noorden gingen dachten we heel in de

Eland (Mooze)

verte bisons gezien te hebben. Nu we weer in de middag op weg gaan besluiten we dan maar een eindje om te rijden, vanaf de Gros Ventre Junction via Kelly en de Antelope Flats Road. Nou, daar hebben we geen spijt van gekregen! Al een eindje verderop hebben zich een hoop mensen verzameld die kennelijk wat spotten aan de overzijde van de Gros Ventre River. En jawel. Kamera's op scherp. Aan de overzijde loopt tussen het struikgewas een mannetjes eland. Af en toe spotten we ook een een vrouwtje en een jonkie. Vermakelijk hoe tientallen mensen, waaronder wijzelf, zich heen en weer verplaatsen om weer een glimp op te vangen.

Wilde bizons op de Antelope Flats

Voorbij Kelly is het helemaal raak. Er staan al een hoop auto's zo maar in de berm en dit maal gaat het om bizons, in Amerika dus ook wel buffalo's genoemd. Een hele kudde. Ze zijn aan het grazen aan de rechterzijde van de weg maar de eersten begeven zich al op de weg en beginnen deze over te steken. We zitten we zeker een half uur te kijken naar al deze taferelen. De grootste mannetjes maken een grommend geluid en zorgen er kennelijk voor, met af en toe wat extra duwwerk, om de gehele kudde aan de andere kant van de weg te krijgen. De kudde graast daar rustig verder afstekend tegen het decor van de in de verte gelegen bergen van de Grand Teton en de inmiddels al lager aan de hemel staande zon. Wat een ervaring.
Eenmaal terug op de hoofdweg besluiten we deze even naar het zuiden te

Wapiti hert (elk)

volgen om snel af te kunnen slaan naar de ingang van het park waar we deze vanmorgen verlaten hebben. Niet veel verder staan er weer een hoop auto's stil en zijn we benieuwd wat ons dat dit keer zal brengen. In de verte tegen de bosrand is een kudde elks (wapiti herten) aan het grazen. Niet te ver om toch via de telelens het machtige gewei van het mannetje goed te kunnen zien.
De zon begint inmiddels aan zijn afdaling achter de bergen, hier aan daar nog te voorschijn komend tussen de verschillende bergtoppen door. De verdwaalde wolken, de bergen afstekend tegen de nu roodgloeiende hemel bezorgen ons een afscheid van een dag om nooit meer te vergeten!

Zonsondergang in Grand Teton National Park

Ga naar deel 1 - Van San Francisco via Sacramento en Reno naar Elko
Ga naar deel 4 - Yellowstone National Park

Amerika camperreis deel 2 - Craters of the moon

Een verslag van een fantastische reis met de camper van San Francisco naar Denver, via o.a. Yellowstone National Park.
Deel 2 gaat over de reis vanaf Elko en het bezoek aan het National Park Craters Of The Moon.

Zaterdag 6 september 2014 (vervolg)

Vandaag gaan we op weg naar Craters of the Moon, maar voor we daar zijn is het eerst weer uren rijden door de Noord-Amerikaanse woestijnen van Nevada.

Snake River Canyon

Onderweg komen we door het mooie stadje Twin Falls. Moet iets met twee watervallen van doen hebben. Van te voren had ik gelukkig al gezien dat de Shoshone Falls echt de moeite waard zijn om voor om te rijden en het is inderdaad een prachtige plek. Een canyon met enorme rotspartijen waar heel veel water over naar beneden kan vallen. Maar het is september en er is al geruime tijd een behoorlijke droogte.
De fantastisch grote

Shoshone Falls without water

watervallen zijn nu dan ook beperkt tot een paar kleintjes in plaats van de enorme brede waterval die ze zelf graag vergelijken met de Niagara Falls. In ieder geval vandaag wat overdreven maar toch wel een bijzonder mooie plek.

Als we verder rijden, nu door de staat Idaho, begint het landschap te veranderen. De hoge bergen verschuiven naar de achtergrond, er komen weer meer koeien en ook grasland en iets van graan wat al geoogst is. Dan wordt het landschap ineens weer ruiger en beginnen we in de buurt te komen van het National Park Craters of the Moon. Een zeer apart landschap gevormd door lava. Veel zwart en zeer ruw. Morgen gaan we het van dichtbij zien. Vandaag rijden we er aan voorbij naar Arco waar we overnachten op de KOA camping. In het laatste zonnetje doen we ons tegoed aan een voorafje: nacho chips met guacamole en witte wijn uit een 'klein' pak, vandaag gekocht in de supermarkt. Vijf liter Chardonnay...

National Park Craters Of The Moon

Zondag 7 september 2014
Craters of the Moon National Park.
We gaan eerst naar het Visitors Center om informatie in te winnen. Er wordt ons gevraagd of we sinds 2005 nog in andere grotten zijn geweest met het oog op besmetting van de vleermuizen die  hier wonen.
Astronauten hebben in Craters of the Moon vroeger geoefend omdat gedacht werd dat het oppervlak van de maand er soortgelijk zou uitzien. Het is een behoorlijk uitgebreid gebied met lava aan de oppervlakte, in allerlei vormen. De lava blijkt niet afkomst van een grote eruptie van een vulkaan maar is van 15.000 tot 2000 jaar geleden komen opborrelen uit de grond. Zelfs de grote kegelvormige berg in de verte die lijkt op een vulkaan is het niet. Hij is gewoon omhoog gedrukt vanuit de aarde.

Big Craters

In het park is een grote cirkelvormige verkeersroute gemaakt, ook voor onze camper geen probleem. Overal goede parkeerplaatsen. De ronde is eenrichtingverkeer dus de volgorde van wat we zullen gaan zien ligt ook grotendeels vast. Vanaf parkeerplaats nummer 5 maken we een wandeling naar de Big Craters. Je loopt over de rand van wat ooit een vulkaan uitloop was, maar het is allemaal niet meer actief. Wel mooie uitzichten vanaf de kraterrand.

Prima wegen en wandelpaden

Aan de zuidkant van de "loop" nemen we de weg naar parkeerplaats 6 om vandaar af de Broken Top trail te gaan doen, een goed uur lopen in een behoorlijke hitte door de felle zon rond het middaguur. Met de kale lava velden om ons heen lopen we hier verrassend genoeg eerst tussen de bomen door. Er is een mooi uitzicht over de vlaktes vanaf de Big Sink Overlook. Aan de ander kant van de berg waar we omheen lopen wordt het weer kaler en bereiken we de Buffalo Caves. Voor de echte waaghalzen onder ons kan je hier naar binnenkruipen. Binnen schijn je weer te

Gestolde lava

kunnen staan, maar dat kunnen we niet bevestigen. Terug in de camper kunnen we even bijkomen en  wordt het voordeel van de camper weer bevestigd: een koelkast en alles wat we nodig hebben voor de lunch. 
We rijden terug naar de "loop" en pakken de volgende afslag naar de parkeerplaats 7. Vandaar lopen we over schitterend aangelegde paden eerst naar de Indian Tunnel, een grot waar vroeger ondergronds de lava heeft gestroomd. Je kunt er redelijk makkelijk in en een eindje lopen. Het eindigt weer met een gat in het dak en ook onderweg kunnen we een paar keer de lucht zien. Niet verschrikkelijk spectaculair maar toch wel aardig. We lopen

Ingang van de grot

weer terug en pakken nu de andere afslag, eerst naar de Boy Scout Cave. Ook hier moet je bukken om binnen te komen dus gaan we maar kijken bij de Beauty Cave. Waar die naam vandaan komt is niet bekend maar je met je best doen niet te vallen en er minder mooi uit te komen dan dat je de grot in ging. Een sterke zaklamp is hier zeker een aanrader om binnen nog iets te kunnen zien en in de grot is het behoorlijk fris, buiten is het nog echt warm. De paden over de ruwe lava zijn geweldig aangelegd, je kan er vaak zelfs nog overeen met een rolstoel. Terug naar de "loop" en weer richting de ingang. Laat je niet in met vermoeidheid en de gedachte het allemaal wel gezien te hebben. Neem de afslag naar de Devils Orchard - 100 jaar terug dacht men dat het echt "duivels terrein was" - en wandel de fantastisch mooie trail tussen grote lava blokken, struikjes en dode bomen die macaber afsteken tegen de blauwe lucht. Een waardige afsluiting van een fantastisch Nationaal Park.

Devils Orchard

Ga naar deel 1 - Van San Francisco via Sacramento en Reno naar Elko
Ga naar deel 3 - Grand Teton National Park

Amerika camperreis deel 1 - Van San Francisco naar Elko

Een verslag van een fantastische reis met de camper van San Francisco naar Denver, via o.a. Yellowstone National Park.

Deel 1 gaat over de heenreis en de route vanaf San Francisco via Sacramento en Reno naar Elko.

De route van San Francisco naar Denver

2 september 2014

Om half 6 zes opstaan en om 6 uur rijden we weg.

We parkeren de auto in een voor ons gratis parkeergarage vlakbij Station Bijlmer. Vandaar pakken we de trein naar Schiphol.

Omdat het online inchecken niet is gelukt moet we nog wat werk verrichten op Schiphol. De automaat gebruiken lukt niet, bij de balie is ook niet duidelijk waarom het niet lukt. Misschien de naam van het eerste hotel verkeerd gespeld?

Precies op tijd vertrekken we om 11.15 uur vanaf de gate. Dit keer geen vertraging en ook weinig problemen op Washington Dullas Airport waar we Amerika binnenkomen. De immigration officer is vriendelijk en vertelt zelf in Holland te zijn geweest, met de vierdaagse in Nijmegen meegelopen te hebben. Tijd genoeg om de koffers te vinden, door de douane te gaan en ze weer op de volgende band te leggen. Ze zijn al gelabeld voor de uiteindelijke bestemming: San Francisco. In San Francisco met de hotelbus naar het airport hotel, de Red Roof Inn. Van deur naar deur zijn we 23 uur onder weg geweest.

Woensdag 3 september 2014

Vanwege de jetlag zij we natuurlijke veel te vroeg wakker en gaan we maar vast ontbijten, een stevige omelet.

Op de camping in West Sacramento

We nemen de hotelbus weer terug naar het vliegveld om vandaar met de trein naar San Leandro te gaan aan de andere kant van de baai van San Francisco. We zijn bijna een uur onderweg met de trein. Vanaf station San Leandro nemen we een taxi naar de Apollo RV verhuur. We zijn daar dan rond half 11 en nummer vijf op de wachtlijst; verwachte tijd ongeveer half een.

Het is zeker half twee voordat we van het terrein afrijden, op weg naar de dichtstbijzijnde supermarkt.

Het is na drieën als we uiteindelijk op weg kunnen gaan naar onze eerste KOA camping, in West Sacramento. We komen daar aan na zessen maar gelukkig hangt er een brief voor ons aan het bord met de plaats en nog wat aanwijzigingen (Wifi code enzo, erg belangrijk). Voor het eerst de slide-out naar buiten, de elektriciteit en het water aangesloten. We zijn gesetteld.

Donderdag 4 september 2014

Old Sacramento

California State Railroad Museum

Voordat we op weg gaan naar Reno gaan we eerst nog naar Old Sacramento, een "oude" binnenstad met leuke western style huizen en het California State Railroad Museum. Een prachtig museum met kolossale stoomtreinen en bijzondere vriendelijke mensen die je van alles willen uitleggen. Leuk om allemaal te zien.

De scenic route van Sacramento naar South Lake Tahoe

Vanaf Old Sacramento gaan we op weg naar Reno. De van te voren uitgestippelde route is een succes. We rijden de scenic route naar Lake Tahoe, met prachtige uitzichten. Onderweg bereiken we toch ook een zekere hoogte. We horen ineens een knal. Het blijkt een chipszak te zijn die op deze hoogte is geknald!

South Lake Tahoe is leuk om te zien met allemaal anders gebouwde huizen en hotels. Het blijkt ook een echt wintersportoord te zijn. Na Lake Tahoe zetten we koers naar Carson City en vandaar maken we de omweg via Virginia City, een soort Volendam maar dan in Western style, voor ons natuurlijk wel leuk om te zien. We komen weer na zessen aan op de camping maar ook hier hangt gelukkig voor ons iets aan het bord. Goed dat we vooraf hadden geboekt: Vol. Morgenochtend registeren.

Vrijdag 5 september 2014

Luchtbalonnen wedstrijd bij Reno

Na een ochtendwandeling naar het toilet zie ik op de terugweg ineens allemaal luchtballonnen. Er blijkt al vroeg een wedstrijd begonnen te zijn. Een Canadees echtpaar kan het ons allemaal uitleggen. Het mooiste komt echter morgenochtend en binnenkort in Reno nog een airshow en iets met motorfietsen... We zullen het niet meer meemaken, maar die ballonnen nu in allerlei vormen zijn wel leuk om te zien. Zo vlak bij de heuvels zijn er kennelijk allemaal verschillende luchtstromen want ze moeten een soort route afleggen. Een 200 meter verschil in hoogte maakt al veel uit en ze zijn blijkbaar in staat om op deze manier zelfs heen en weer te vliegen en op een bepaald punt weer te landen. Indrukwekkend.

Na de registratie gaan we op pad, vandaag naar Elko. De route loopt dwars door de woestijnen van Nevada. Kilometers lang. Wel wat minder afwisselend dus, maar toch wel bijzonder die eindeloze droge vlaktes met rondom wat kale bergen. Elko is en klein stadje in de woestijn. De Iron Horse camping lijkt redelijk nieuw en is mooi aangelegd. Wat grasveldjes en boompjes. En dat in de woestijn... Er is geen barbecue en dus maar wat hamburgers uit de pan. Probleempje is wel dat de pan eigenlijk niet warm genoeg wordt en het bakken wat meer op koken lijkt. Niet getreurd, toch lekkere hamburgers met een glaasje wijn... De camping in Elko heet trouwens Iron Horse. Zaterdag 6 september 2014

Iron Horse, Iron Horse. Ineens weten we het. Dat slaat natuurlijk op de treinen die er vlak langs rijden. Niet ongemerkt. Er wordt luid getoeterd. Iedere keer. De gehele nacht...

Elko blijkt op 1500 meter hoogte te liggen. Ondanks (of misschien wel dankzij) de wederom strak blauwe lucht is het 's morgens wel frisjes. Worden we tenminste echt wakker na een moeizame nacht...

Iron Horse

Ga naar deel 2 - Craters Of The Moon

The Hunting Experience! (The making of)

Controversial? Yes.
Senseless killing? No.
Initial trigger? The Hunting Expo Belgium 2014, the fair for hunters with a passion for the wild, for the hunt and for nature.
Broader perspective? Hunting in general, outdoor life and the love for nature that feeds us with stunning impressions and enjoyable food and beverages.
Goal? A film showing all these aspects and to open up this world, not just for the 'happy few'.

Making a film on a short term notice is not an easy task. Shooting footage about hunting requires a lot of time. So, what are the possibilities? How is it possible to make such a film within only two weeks time?

The initiator for this film is TOPAZ, (Marketingwise Communications)-entrepreneur Cor Denneman Heilscher. Apart from entrepreneur and personal friend, Cor is also a passionate hunter. So, let's start with hunting (or at least pretend we are). While driving through the Dutch forest we can also do some filming of the vehicle best suited for these type of outdoor activities, the Land Rover.

Actual hunting is not possible on this day. We create a setting and are ready to fake the shooting. Not necessary. Cor fires his shotgun anyway...
To complete this part of the story we must have a slow motion of the removal of an empty shell.

With no time for all kind of real nature and hunting filming I have to have images of the wild. If not in video then I have to use photos. I come into contact with Ruud van den Heuvel who spent a lot of time in the Oostvaardersplassen, making wonderful pictures of the wild life in this area. Using some of these will save the day for me...

Shooting wild life does certainly not mean wasting it. Of course, you can prepare your own meals (as lots of hunters do and not without merit), I prefer a quality restaurant, specialised in wild and Restaurant De Pronckheer in Cothen (NL) seems to be the perfect place. It must be said, properly prepared wild accompanied by a great wine and good friends, in one word, it is a feast.

What precedes is the preparation of wild, making it ready for consumption, starting with the skinning. Arjan Smit from De Pronckheer shows us how he can undo a roe deer from its coat. The camera is still rolling and so we can add a few other topics to our film: the preparation of wild and the very enjoyable part of eating it and drinking.


Still, not enough material to fill at least three minutes with interesting stuff about hunting and the outdoor life...


Especially to promote the various hunting exhibitions and fairs I need more material. Again, Cor comes into action. This time hunting for footage to show what it is like on for instance the Belgium Hunting Expo.

Plattelands TV (Belgium) has done a wonderful job in creating attractive impressions of such events.

Everybody knows how hard it is to get permission for using other peoples copyrighted material. With special thanks to Patrick Vaernewijck of PlattelandsTV, Cor manages to make a deal and I can use some of their impressive 'shootings'.

What is left? What is a film about hunting without real hunting and without viewing real wild life? Although I can use the photos from Ruud van de Heuvel I of course prefer real action.
Talking about a real hunting film, I am jealous of the excellent quality and marvellous pictures in the 'Blaser R8 Professional Success'-film. After we have seen the Blaser film several times I challenge Cor by betting that he will not be able to aquire permission to use some of the material from this film. I lost. And I am very much impressed about the networking and partnering capabilities of Cor. We get permission to use the content of this film and (bad news for Ruud van den Heuvel) I no longer have to use the static photos.

I am not going to rewrite the Blaser film. We have our own goals and a lot of people will find the end of the Blaser film to shocking. I choose to let the viewer of my film know what will happen in the end to the deer without witnessing the inevitable...

'The Hunting Experience!' is a co-production of TOPAZ - Tolllogic Creative Productions. It shows various aspects of HUNTING-EXPO, the ultimate meeting place for true hunters. It is all about carefulness and responsibility for nature. With vibrant 'shots' of 4 x 4 driving through hunting fields, cosy hunting lodges, smart field constructions, clothing, optics, weapons, ammunition and accessories as to observing and shooting. Also extra facilities for optimising hunting results. Putting people first, you can see remarkable views at the exhibition area, indoor and outdoor, simulating and stimulating sustainable activities in the fields. Worldwide... Observing passionate hunters and other nature lovers, assisted by their close companions such as: fellow-hunters & beaters, dogs, horses, birds of prey and ferrets. Having in mind respect and sustainability, you can enjoy quality of life including healthy food and beverages.

The Temples of Anuradhapura

For a lot of the people in Sri Lanka religion is not something to celebrate on Sundays, to think about before or after dinner, or to deal with before going to sleep. No, it is part of their daily life. Two third of the people of Sri Lanka are Buddhist. Buddhism formed the character of these people and their ideal world of peace, tolerance, kindness, hospitality and love for all living things. The Buddhist monks practice this lifestyle, only possessing what they are wearing. Buddhists have lots of places to worship. They have their Buddha statues, stupa's and temples everywhere, from small to huge.

When making a tour over the island of Sri Lanka, formerly known as Ceylon, it is impossible to miss the city of Anuradhapura, or more particularly, the temples of Anuradhapura. Looking over one of the artificial lakes, called tanks - fresh water reservoirs dating from as far back as the 12th century, you can't ignore the view on the two giant stupa's, standing out high above everything else on the horizon.

As said, if you come along Anuradhapura, you can't miss these stupa's. Some of them are really huge and as part of a tour through the sacred city, you will see them all. At least, it feels like the guide is trying to show all of them, which is practically impossible since the number of temples in Anuradhapura is countless, I think. Anyway, some of these temples are definitely worth visiting, although not for the faint of heart. You will have to climb the stairs, you will have to give away your shoes - only temporarily and take my advice: wear socks because the soil is bloody hot - and you will have to take off your hat. You are not allowed to have anything on your head! If you do not have much of your own on your head - no hair, just like me - try not to get a sunstroke. Always use anti-sunburn and if they allow you, just use your umbrella (like the monk).

And you will will be rewarded. The views from the top are just stunning.

Frankly speaking, we started with the most beautiful stupa of Mihintale. After that, for us it gets a bit less interesting and after a stupa or 8 you might start to think you have seen them all, which is of course far from the truth. Some of the stupa's are really in use as a temple, eye blinding white in the sunshine and receiving lots of locals to worship. Others are not painted, just brown stone, but still huge. Not many visitors.

Did I mention already the ubiquitous monkeys? Well, they are almost everywhere and it is fun to watch them. The youngsters playing and teasing the elderly, as we ourselves maybe would like to do but do not do.

Of course, the monkeys are wild animals, but we have not witnessed any aggression, theft, or any other type of inappropriate behavior. At least, when you do not consider holding your baby upside down as such.

Among the visitors you also see a lot of monks in their orange outfit. We were even interviewed by a monk, apparently exercising his English and an attempt not getting unworldly. And this is, apart from stunning views, the real reward you will get. For us, western people, this is such a colourful and unknown world. Be prepared to immerse in this ocean of new experiences.


There is so much to see, feel, hear and smell. In Sri Lanka you will use all of your senses to get a taste of this wonderful country.


Watch the video of a visit to the Temples of Anuradhapura: